วันอาทิตย์ที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

คำแผ่เมตตาบทใหญ่


อิทัง  โน  ปุญญะภาคัง  ราชาทีนัญเจวะ  อิสสะรานัง  มาตาปิตุอาทีนัญจะ  ปิยะชะนานัง

สัพพะสัตตานัญจะ  นิยยาเทมะ 

                ข้าพเจ้าทั้งหลาย,  ขอน้อมกุศลถวาย,  เป็นพระราชกุศล,  แด่อิสระชน,  บุคคลผู้เป็นใหญ่ทั้งหลาย,  มีพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว,  ผู้เป็นพระประมุขของชาติ,  สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ,  พระ-บรมวงศานุวงศ์,  สมเด็จพระสังฆราช,  ผู้เป็นประมุขของคณะสงฆ์,  พร้อมทั้งคณะรัฐบาล,  ผู้บริหารประเทศเป็นต้น

                ขอแผ่ส่วนบุญกุศลนี้, ให้แก่ปิยชน,  บุคคลผู้เป็นที่รักทั้งหลาย,  มีบิดามารดา  ปู่ย่า  ตา  ยาย,  ครู  อุปัชฌา  อาจารย์,  ท่านผู้มีพระคุณ,  ท่านผู้มีบุญคุณทุก ๆ  ท่าน,  เจ้ากรรมนายเวร,  ภูตผีปีศาจทั้งหลาย,  เปรตทั้งหลาย,  เทพบุตรเทพธิดาทุก ๆ  องค์,  พระภิกษุสามเณรทุก ๆ  รูป,  และท่านผู้ปฏิบัติธรรมทุก ๆ คน,  ตลอดถึงสรรพสัตว์ทั้งหลาย,  ทุกถ้วนหน้าทุกตัวตน,  ทุกชาติชั้นวรรณะ,  ทุกศาสนาทุกภาษา,  ที่มีอยู่ทั่วทุกมุมแห่งโลก,  ทั้งเป็นประมาณและไม่เป็นประมาณ,  ที่เกิดในชลาพุชะก็ดี,  อัณฑชะก็ดี,  สังเสทชะก็ดี,       โอปปาติกะก็ดี,  ที่อยู่ในทิศบูรพา  ทิศอาคเนย์  ทิศทักษิณ  ทิศหรดี  ทิศปัจจิม  ทิศพายัพ  ทิศอุดร  ทิศอีสาน  ทิศเบื้องบน  ตั้งแต่ภวัคคพรหมลงมาก็ดี,  ทิศเบื้องล่าง  ตั้งแต่โลกันตมหานรกขึ้นมาก็ดี  โดยส่วนสุดรอบ  สุดขอบจักรวาล,  มีอนันตจักรวาลเป็นที่สุด,

                และขอแผ่นส่วนบุญนี้,  ถวายแด่บูรพาจารย์  ผู้บริหารงานพระพุทธศาสนา  มีสมเด็จพระพุฒาจารย์  (อาจ  อาสภมหาเถร)  พระธรรมธีรราชมหามุนี  (โชดก  ญาณสิทธิเถร)  เป็นต้น  ตลอดถึงบูรพมหากษัตริย์ไทยทุก ๆ พระองค์,  มีสมเด็จพระปิยะมหาราช,  รัชกาลที่ ๕,  พระผู้ทรงสถาปนา  มหาวิทยาลัย,  มหาจุฬา-ลงกรณราชวิทยาลัย,  ตลอดถึงท่านผู้กล้าหาญทั้งหลาย  มีย่าโม  เป็นต้น,

                สัพเพ  สัตตา  ปุญญะภาคิโน  โหนตุ    ขอสรรพสัตว์ทั้งหลาย,  จงเป็นผู้มีส่วน  และอนุโมทนาบุญกุศล, ร่วมกับข้าพเจ้าทั้งหลาย,  ท่านทั้งหลาย  ที่ท่านถึงทุกข์,  ขอให้พ้นจากความทุกข์,  ที่ถึงสุขอยู่แล้ว  ขอให้มีความสุขยิ่ง ๆ  ขึ้นไป,

                ด้วยกุศลจริยา  สัมมาปฏิบัติ,  ที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญมาแล้วนี้,  จงมารวมกันเป็นตบะ,  เป็นเดชะ,  เป็นพลวะปัจจัย,  เป็นอุปนิสัยตามส่ง,  ให้ข้าพเจ้าเกิดสติปัญญาญาณ,  ทั้งชาตินี้และชาติหน้า,  ตลอดชาติอย่างยิงจนถึงความพ้นทุกข์  คือ  พระนิพพานเทอญ 

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น